De openingsvoorstelling: geen koningsdrama maar een koninginnendrama.

De eerste blote borst op scène, tot groot ongenoegen bij het bestuur.

Brechtiaanse vervreemding, een nieuwigheid in het Vlaamse theaterlandschap.

'Kinderen niet toegelaten.'

'Is de methode Grotowski toepasselijk op onze eigen Vlaamse dramaturgie?'

Vrolijk volksspel en kleurrijk totaalspektakel: vernietigende kritiek en overweldigend succes.

NTG brengt Peter Shaffers moderne klassieker Equus op de planken.

Van Oud-Nederlands mirakelspel tot 'boeiend kijkspel voor mensen van nu'

' De Nacht der Tribaden is geen gemakkelijk stuk en richt zich tot een rijper publiek'

"Deze 'reconstructie' zoals Jan Devos zijn stuk noemt, (…) heeft een duidelijk experimenteel karakter en laat – bewust, geloven we – het publiek met de twijfels achter" (De Standaard)

Angstpsychose velt immigranten.

'Het gaat over de arbeider maar de arbeider komt niet kijken' - Het Volk

'Wij moeten gin schuune woorden ên, wij moeten bufsteken ên, bufsteken!'

'NTG speelt Woyzeck de vernieling in.'

Ik denk dat ik hield van… Ik ben zijn naam vergeten. Ik denk dat ik van hem ook hield. Je mag niet jaloers zijn. Zal ik jouw naam vergeten? (Max)

Make love, not war!

Scènes uit het leven op het land in vier bedrijven.

Levensgenieter versus asceet.

- Koning: Koningen moesten onsterfelijk zijn. - Marguerite: ze zijn tijdelijk onsterfelijk.

Een grap die kantelt in het tragische. Een Oedipusbewerking van Hugo Claus, co-geregisseerd door Jean-Pierre De Decker

'Tranen van ontroering en een dankbaar gevoel, als had je net een film van Steven Spielberg gezien.' - De Gentenaar

Besparingen op het cultuurbudget, de economische crisis en Shakespeare.

'Briljant totaaltheater' (Het Volk) of 'Fletse theatrale vertoning' (Knack)?

'De mensen om hem heen zeggen: je bent veel te passioneel, maar hijzelf kan dat niet veranderen. Ik wil dat de vrek gelijk heeft' (Dirk Tanghe)

'Het traditionele humanistische mensbeeld genadeloos in zijn hemd zetten.' - Freddy Decreus

Te strak, te weinig doorleefd, en daardoor zelfs 'nogal saai'

Lieve, Liliane en Rosalie

Dirk Tanghe regisseerde het verhaal van Mowgli. Was u een van de 64.000 toeschouwers?

'Van Paemel, …veel slaap is toch de manier niet om goed door de wereld te komen, dat weet gij ook wel.' (De barones)

'Een smeuïge farce' - Fred Six, De Standaard

De heropening van de schouwburg met Onder de torens , of 'de opstand van de klerken'

- Zijn we weg? - Ja, we zijn weg.

'Theater is niet, theater gebeurt.' - Sam Bogaerts

'Genadeloos maar dom theater in Minard' - Het Volk

Werktitel Gruis - tekst en regie Eric De Volder

Enkel een mensenkind kan het rijk van de fantasie en de Kleine Keizerin van de ondergang redden .

'Een neger is net nog wat meer een wild beest dan een indiaan.'

'Chris Lomme is Maria Callas'

Publiek mee op transport gezet naar uitroeiingskamp.

Bel de Peter Pan-lijn!

Een Zwitserse billenkletser van auteur Markus Köbeli, in regie van Frans Van der Aa.

Heerken Andreeken is alles wat zijn voorvaderen niet waren.

Hoe een mix van goede bedoelingen en engagement, van ervaring en talent, van transversaliteit en grenzenloos enthousiasme niet meteen leidt tot een memorabele voorstelling.

Verhalen in de laadbak van een vrachtwagen maken toeschouwer lotgenoot van vluchtelingen.

'Gedurende de lengte van een lied is alles mogelijk'

Waar de hoop het verdwijnpunt nadert, blijkt ze sterker dan ooit.

Michel Houellebecq houdt de westerse mens een dubbele spiegel voor: die van walging én geluk.

'Er is een gebied, donkerder dan de gedichten van Rimbaud en Leopardi. […] Het is een gebied – ge kunt er wel zijn maar niet echt leven. Het is de politiek.'

Kan het kwaad worden onderdrukt? Hebben we het kwaad nodig hebben om ons eigen geluk te vrijwaren? En hoe zeker kunnen we zijn van dat geluk?

Over de eeuwige worsteling van de mens met de liefde en de strijd tegen verval en eenzaamheid.

"De beschaving uit klei geboetseerd." - Knack

Romantiek en consumptie

Een fascinatie voor een verstild en bijwijlen melancholisch oeuvre.

"Geen stenen tafelen maar mededogen voor de menselijke onvolmaaktheid." - Knack

Zijn het de mensen die moeten veranderen of moet de maatschappij anders worden?

"Ik heb mijn vrouw vermoord, uit liefde."

Over een man en een vrouw die een kind hebben verloren, daarna zichzelf en ten slotte elkaar.

Grote controverse op het festival van Avignon.

"Een proeve van een anatomie van de macht." - Erwin Jans

"Nostalgische bloementuin van oude heren als mooie meisjes" - Cobra

'Dit is het automatisch antwoordapparaat van NTGent. Al onze medewerkers zijn momenteel in repetitie'

Hem zal alles ontvallen, zijn kind, zijn lief, zijn leven.

Politieke iconen als Wilfried Martens en Willy Claes spelen Claus.

Keizer Wim met het sponsen broekje

Verbaal sumoworstelen op hoog niveau.

NTGent en Rote Fabrik brengen Candide van Voltaire in een regie van de Zwitser Michel Schröder

"Dat we kijken, vraagt ze, en dat doen we." - NRC Handelsblad

"Oscar van Rompay in de rol van zijn leven" - De Standaard

"Niemand deugt in dit vriendenclubje.(...) Uitgeblust, laveloos, platvloers: het zijn nét geen karikaturen." - De Standaard

Over de kracht van Rood.

' Ik zal schreeuwen tot alle eeuwen mij horen.'

"Laat u meeslepen" - De Morgen

Als drie stadstheaters de handen in elkaar slaan…

Over afscheid, de troost van het ritueel en het belang van het kleine, persoonlijke engagement.

"De theaterfan die deze voorstelling mist heeft een flink gat in zijn cultuur." - Knack Focus

"In deze straffe regie van Van den Berghe wordt Cyrano aldus een tragi-komische en tenslotte melancholische poppenkast." - De Volkskrant

"Aan het slot past, zoals bij de Mattheuspassie in Nederlandse kerken, alleen verbijstering en stilte." - De Standaard

Terwijl zijn partij snakt naar vernieuwing klampt hij angstvallig vast aan de macht…

'Deze voorstelling is eigenlijk een theatergedicht, als een dans in het vagevuur.' (de Volkskrant)

Voorstelling van Frank Van Laecke, Steven Prengels en Alain Platel over het rijk geschakeerde muzikale landschap in Vlaanderen.

Opener van het seizoen 2015-2016 van Johan Simons met Collegium Vocale Gent o.l.v. Philippe Herreweghe en Christoph Siebert. Vittorio Cataldi, 'Accattone', Italiaans voor bedelaar, leegloper, heeft zijn gezin verlaten voor een leven aan de...

Benny Claessens en Risto Kübar in 'het mooiste pas de deux ooit' volgens Theater Heute.

Meeslepende trip door het Europa van de twintigste eeuw. Regie door Johan Simons, muziek van Dick van der Harst, teksten van Geert Mak en anderen. Op scène: acteurs van NTGent en muzikanten. In de zaal: u, reiziger.

Peter Verhelst (NTGent) en Eric Joris (CREW) maken een uitdagende performance over de grens tussen aan- en afwezigheid.

Een weduwe keert terug naar haar ouderlijk huis en wordt er geconfronteerd met herinneringen aan een ver verleden. Tsjechov in een regie van Johan Simons.

Gastregisseur Philipp Becker maakt een toneelbewerking van de gelijknamige roman van Tommy Wieringa. Een man op zoek naar betekenis in het eigen leven, een groep vluchtelingen op zoek naar hun eigen menselijkheid in de grote wereld.

Luk Perceval regisseert John Steinbecks beroemde roman 'The Grapes of Wrath'.

Peter Verhelst schrijft en regisseert een stuk over het duistere verbond tussen liefde en geweld. Een vrouw neemt haar man, net terug van een militaire missie en bewezen oorlogsmisdadiger, terug in huis, uit liefde voor haar dochter.

Benny Claessens houdt een pleidooi voor machteloosheid en de vreugde van het niet weten.

Luk Perceval bewerkt de gelijknamige roman van Nobelprijwinnaar Orhan Pamuk over liefde, politiek en religie.

Wij, ik en al mijn gelijken die steeds talrijker worden, vormen inderdaad het begin van een ommekeer.

De jonge regisseur Florian Fischer over de wil om vergeten te worden, in een stuk met drietalige titel.

Met Five Easy Pieces leverde Milo Rau in 2016 een straf visitekaartje af. Hij bevestigde zijn reputatie als uitdagend theatermaker die politieke en sociale thema's frontaal aanpakt. Tijdens de repetities leerde Milo Rau Gent beter kennen en werd...

Over mijmerende koningen, dansende herten, vriendschap en vrijheid.

Naar de roman van Michel Houellebecq in een bewerking van Jeroen Versteele.

Het theateravontuur in 24 zangen, oercanon, maar genadeloos actueel.

Lam Gods , de voorstelling waarmee Milo Rau zijn eerste seizoen bij NTGent opende, is een re-enactment van het befaamde paneel van de gebroeders van Eyck voor theater en een ode aan Gent en zijn inwoners.

Regisseur Liliane Brakema brengt Menuet van Louis Paul Boon op scène.

Milo Rau introduceert met La Reprise het eerste deel van de reeks Histoire(s) du Théâtre: een performatief onderzoek naar de oudste kunstvorm van de mensheid. Rau en zijn team keren terug naar de fundamentele problemen van hun artistieke werk...

In een reeks avonden houdt curator Lara Staal enkele traditionele waarden tegen het licht.

18 januari 2019, een maand voor de première van Histoire(s) du Théâtre II, schrapt NTGent de voorstelling. De vier Congolese acteurs kregen geen uitreisvisum naar België.

Voor hun internationaal bejubelde voorstelling 'Orestes in Mosul' trokken regisseur Milo Rau en zijn team in 2019 naar het door oorlog verwoeste Mosul, in Noord-Irak.

Dit eerste deel van Rau's Trilogie van het Private leven vertelt het verhaal van een gezin uit Calais dat uit het leven stapte.

In de trilogie The Sorrows of Belgium, bestaande uit de nationale driekleur Black/ Yellow/ Red, zoomt regisseur Luk Perceval in op drie donkere passages uit de Belgische geschiedenis. In het seizoen 18'-19', respectievelijk: de exploitatie van...

In een visueel verbluffend en woordenloze voorstelling, verbeeldt 'De Living' het laatste uur van een vrouw.

Els Dottermans en Han Kerckhoffs, ook in het echte leven een stel, spelen een oud acteurskoppel dat na jaren de balans opmaakt van hun liefde voor elkaar en het vak. Een scherpe bewerking van auteur Tom Lanoye.

Regisseur Sarah Moeremans en dramaturg Joachim Robbrecht gaan aan de slag met Arthur Schnitzlers klassieker.

Regisseur Lies Pauwels maakt een voorstelling over een leven met pijn en pijn in het leven.

Welke boodschap zou Jezus verkondigen als hij vandaag zou leven? Wie zouden zijn apostelen zijn? Met The New Gospel, verkozen tot Documentaire van het Jaar in Zwitserland, keren Milo Rau en zijn team terug naar de oorsprong van het evangelie.

De wereldbefaamde Congolese choreograaf en regisseur Faustin Linyekula maakt op uitnodiging van NTGent een voorstelling over een sleutelmoment in de geschiedenis van de Congolese dans.

Dalilla Hermans maakt haar theaterdebuut bij NTGent, en put daarvoor uit de gedeelde ervaringen van zwarte vrouwen in Vlaanderen.

Oscar Van Rompay speelt een bewerking van Padgett Powels boek The interrogative mood.

In de zomer van 2021, een jaar later dan gepland door de coronapandemie, tekenden de spelers van Gardenia voor een reünie: 'Gardenia, 10 jaar later'.

In de trilogie The Sorrows of Belgium I: Congo verkent Luk Perceval enkele donkere bladzijden uit de vaderlandse geschiedenis.

In KillJoy Quiz gebruikt de Braziliaanse schrijver en performer Luanda Casella de ludieke vorm van een televisiequiz voor een pittiger denkoefening.

Met 'Grief & Beauty' maken Milo Rau en zijn team het tweede deel van zijn Trilogie van het Private Leven, na 'Familie'.

De Berlijnse performancegroep Monster Truck en het inclusieve dansensemble Platform-K vertellen het verhaal van een samenleving die zichzelf verandert in een idioot.

De wereldberoemde Spaanse performance-artieste Angélica Liddell creëerde 'Liebestod' op uitnodiging van NTGent.

Vijf jongeren die op school bekendstaan als 'probleemgeval' onderwijzen het publiek.

Vijf scholen werkten onder begeleiding van een theaterdocent rond het materiaal van Lara Staals voorstelling Dissident.

In de trilogie 'The Sorrows of Belgium I: Congo' onderzoekt Luk Perceval enkele donkere bladzijden uit de vaderlandse geschiedenis. In Red behandelt hij een recent nationaal trauma: de terreuraanslagen in Zaventem en Brussel van 22 maart 2016.

Na haar theaterdebuut met Her(e) waarin ze naar de ervaring van zwarte vrouwen in Vlaanderen peilt, onderzoekt regisseur Dalilla Hermans de ervaring van jonge zwarte meisjes in Vlaanderen.

Solipsists is de eerste voorstelling van het jonge gezelschap Werktoneel bij NTGent, van wie regisseur Jesse Vandamme de komende jaren een traject zal afleggen bij NTGent.