Verkeerd | naar Martin Sherman | regie Jean-Pierre De Decker

Berlijn, jaren '30. Op een nacht brengt de liederlijke homo Max (gespeeld door Hugo Van Den Berghe), zeer tegen de zin van zijn vriend Rudy, een man van de Sturmabteilung (het partijleger van de Duitse nazipartij NSDAP) mee naar huis. Die nacht zal de geschiedenis ingaan als de Nacht der langen Messer, waarop de hele top van de SA onder verschillende voorwendselen werd vermoord door de SS van Himmler; het zouden homo's zijn, of men zou samengezworen hebben tegen Adolf Hitler. Max' gezelschap wordt in het appartement ontdekt en vermoord. De twee ontvluchten Berlijn, worden uiteindelijk door de Gestapo opgepakt en op de trein naar het concentratiekamp Dachau gezet. Een treinrit waarop Rudy grove afranselingen ondergaat, Max ontkent hem te kennen en hem uiteindelijk dood slaat. Om vervolgens zijn heteroseksualiteit te bewijzen moet hij gemeenschap hebben met het dode lichaam van een tienermeisje. Max liegt de bewakers voor dat hij Jood is, omdat hij zijn overlevingskans in het kamp groter acht als hij de roze driehoek niet hoeft te dragen. In het kamp ontmoet Max Horst. Ze worden verliefd op elkaar en vinden elkaar in gedachten en woorden. Wanneer Horst wordt doodgeschoten, trekt Max diens jasje met de roze driehoek aan en pleegt zelfmoord door zich vast te grijpen aan het schrikdraad.

Verkeerd gaat op 24 januari 1981 in première en is gebaseerd op Bent van de Amerikaans auteur M. Sherman. Het beschrijft de vervolging en behandeling van homofielen in een concentratiekamp tijdens het Hitlerregime. Na de eerste opvoering van het stuk in Londen in 1979, werd het stuk een hit en veroorzaakte wereldwijd commotie. Er was op dat moment nog maar weinig onderzoek verricht naar, of zelfs enige aandacht aan de nazivervolging van homoseksuelen. In de Duitse grondwet zou een zekere 'paragraaf 175' gestaan hebben, die homoseksualiteit veroordeelde als misdrijf, en door Hitler gereactiveerd werd toen hij aan de macht kwam. Homo's werden gearresteerd en opgesloten, voorafgaand aan de Jodenvervolging, en dat zou zo doorgaan, ook na de val van het Derde Rijk en de bevrijding van de kampen.

Ik denk dat ik van je hou. Maak je geen zorgen over de stenen. Ik laat je niet vallen. Ik beloof het je… Ik denk dat ik hield van… Ik ben zijn naam vergeten. Ik denk dat ik van hem ook hield. Je mag niet jaloers zijn. Zal ik jouw naam vergeten? (Max)