Cyrano | bewerking Bernard Dewulf | regie Julie...
"In deze straffe regie van Van den Berghe wordt Cyrano aldus een tragi-komische en tenslotte melancholische poppenkast." - De Volkskrant
Julie van den Berghe regisseert Cyrano. De oorspronkelijke tekst van Edmond Rostand uit 1897, voluit Cyrano de Bergerac, werd door Bernard Dewulf vertaald en bewerkt tot een kernachtige liefdestragiek. Deze hedendaagse versie focust op de tragische liefde van Cyrano (Bert Luppes) voor Roxane (An Miller), zonder het oorspronkelijke proza te verliezen.
Cyrano is een groots dichter maar een bange minnaar vanwege zijn grote neus. Roxane is op haar beurt verliefd op de jonge Christian (Harm Duco Schut), terwijl het vooral intellectuele proza is dat haar hart sneller laat kloppen. Ze hebben elkaar alle drie nodig om deze verhouding te laten werken. Waar Cyrano de woorden heeft om Roxane te strikken maar niet de looks, heeft Christian de schoonheid maar niet het woord. In een gelaagde setting wordt er een spel gespeeld tussen romantiek en realiteit.
Cyrano is hier een man die niet in de realiteit kan leven, alleen in zijn taal of zijn rol. Cyrano speelt zich ook af naast de set, in en rond de trailer/kleedkamer van drie (film)acteurs. De achtergrond van de scene (Pol Heyvaert) is een van kleur wisselend, soort van blue key filmscherm, wat de tijd en context van het hele gebeuren onbestemd maakt, en in te vullen. De grens tussen illusie en werkelijkheid wordt telkens in vraag gesteld, want schuilt de waarheid in dat wat wij zeggen en doen, of in dat wat we denken en verlangen?
