Albert Hanssens | artistiek directeur
Een periode van stabilisering.
Dré Poppe werd opgevolgd door Albert Hanssens, tot dan administratief directeur. Deze interne promotie geeft meteen de visie weer van de raad van beheer op het theaterbeleid: het zakelijke aspect primeert op het artistieke. De directieperiode Hanssens kan globaal beschouwd worden als een periode van stabilisering.
Albert Hanssens koos wegens de financiële moeilijkheden waarmee het NTG vanaf de jaren '70 te kampen had té eenzijdig voor een risicoloos theaterbeleid. Een vrijblijvend elk-wat-wils repertoire zou de massa naar de Gentse schouwburg lokken. De repertoires van Hanssens hebben een stereotiepe opbouw: een NTG-seizoen opende traditioneel met een klassieker; daarnaast het verplicht nummertje uit de eigen dramaturgie; komedies meestal van Franse origine en een opvallende aanwezigheid van recent Angelsaksisch werk dat inhoudelijk aansloot bij de actualiteit. In de praktijk sloeg een dergelijke afwisseling van het klassieke met het moderne, van het ernstige met het komische minder aan dan verwacht.
Albert Hanssens nam wel enkele interessante initiatieven op het organisatorische vlak. Zo werd het aantal producties per seizoen teruggebracht van elf tot negen. Het draaischijfsysteem met KNS en KVS zou die twee weggevallen stukken vervangen. Deze verminderde productiedruk maakte langere repetitieperiodes mogelijk. Daarnaast trachtte Hanssens een vaste regisseurskern te vormen: Marcel De Stoop was bijvoorbeeld vier jaar NTG-huisregisseur met in totaal negen regies. Een aantal acteurs kregen volop regie-opdrachten binnen het eigen gezelschap: vooral Jef Demedts, maar ook Hugo Van Den Berghe, Werner Kopers en Cyriel Van Gent kwamen meer dan eens aan bod. Als je daarbij rekent dat Jean-Pierre De Decker onder Hanssens zijn NTG-regiedebuut deed (Interieur van Hugo Claus) en dramaturg Frans Redant in diezelfde periode bij het NTG kwam, dan kan je zonder meer stellen dat de beleidsbepalende figuren toen de mogelijkheden aangrepen om op de voorgrond te treden. Het weinig geprofileerd theaterbeleid van Hanssens bood daar ruimschoots de gelegenheid toe.
Bron: Twintig jaar NTG - DE UNDERDOG BIJT TERUG Alex Mallems in Etcetera, 1985-10 nummer 12
